Insulinooporność

Insulinooporność – jest to zaburzenie, w którym obserwujemy obniżoną wrażliwość tkanek na działanie insuliny (hormon, który reguluje stężenie glukozy we krwi). Na skutek tego działania dochodzi do zaburzeń glikemii, komórki stają się oporne na insulinę. Organizm reagując produkuje więcej insuliny, co w konsekwencji powoduje hiperinsulinizm, który niekorzystnie wpływa na zdrowie. Insulinooporność nie jest chorobą, ale brak reakcji z Naszej strony może doprowadzić do rozwoju cukrzycy typu 2[1,2,3].

Przyczyny

• nadmierna masa ciała (nadwaga, otyłość);
• spożywanie wysokoprzetworzonych produktów;
• spożywanie produktów o wysokim indeksie glikemicznym;
• brak aktywności;
• niewłaściwy styl życia;
• czynniki genetyczne;
• inne zaburzenia endokrynologiczne.

Objawy

• problemy z koncentracją;
• utrzymujące się uczucie głodu;
• senność po posiłkach;
• ciągłe uczucie zmęczenia;
• przyrost masy ciała pomimo braku zmiany nawyków żywieniowych;
• problemy ze zrzuceniem zbędnych kilogramów.

Diagnostyka

Metody oceny insulinooporności:

1. Pomiar stężenia insuliny i glukozy na czczo – prawidłowe wyniki to insulina poniżej 10, cukier w granicach 70 do 99 mg/dL.
2. Test doustnego obciążenia glukozą (OGTT) – dwupunktowe badanie poziomu glukozy w próbkach pobranych w odstępie czasowym.
3. Wskaźnik HOMA-IR – wyliczany ze wzoru, na podstawie stężeń glukozy i insuliny mierzonych na czczo.

Dieta

Pozbycie się insulinooporności wcale nie musi być trudne, wystarczy zastosować kilka prostych wskazówek. Pamiętaj, że jadłospis powinien być dopasowany indywidualnie do Twojego stylu życia, mocne restrykcje mogą okazać się nieefektywne w dłuższej perspektywie. Podstawą w walce z insulinoopornością będzie utrzymanie deficytu energetycznego, czyli nic innego jak redukcja tkanki tłuszczowej[3,4].

Zalecenia, które istotnie wpłyną na walkę z IO:

• spożywaj węglowodany złożone (wybieraj pieczywo pełnoziarniste, unikaj dodanego karmelu, cukru, zagęstników);
• ogranicz spożycie żywności wysokoprzetworzonej, bogatej w cukry proste;
• owoce spożywaj w całości, unikaj ich w formie soków;
• jedz dużo warzyw;
• zadbaj o odpowiednią podaż błonnika pokarmowego;
• wprowadź do diety zdrowe tłuszcze;
• zadbaj o odpowiednie nawodnienie.

Aktywność fizyczna

Udowodniono, że aktywność fizyczna wpływa korzystnie na poprawę insulinowrażliwości, kontrolę glikemii. Ogólne zalecenia mówią o aktywności minimum 150min/tydzień, jednak patrząc na jej pozytywny wpływ na organizm, śmiało można ją zwiększyć. Oczywiście każdy powinien wybrać taką aktywność, która będzie dla niego odpowiednia, może być to nawet spacer – szczególnie polecany na łonie natury[3].

Podsumowanie

Inuslinooporność to zaburzenie, którego doświadcza coraz więcej osób. Chociaż nie jest chorobą, w dłuższej perspektywie jesteśmy narażeni na wystąpienie wielu poważnych zaburzeń. Nieodpowiednie odżywianie, brak aktywności fizycznej, nadmierny stres i nadwaga to główne czynniki, które są przyczyną wystąpienia IO. Jeżeli zaobserwowałeś u siebie wymienione objawy, w pierwszej kolejności zwróć uwagę na dietę i naucz się odpowiednio komponować posiłki. Zadbaj również o aktywność fizyczną – wybierz tę, którą najbardziej lubisz.

Jeżeli potrzebujesz pomocy, zapraszam Cię do współpracy!

Piśmiennictwo

1. Wilcox, Gisela. “Insulin and insulin resistance.” Clinical biochemist reviews 26.2 (2005): 19.
2. Grzesiuk W, Szydlarska D, Jóźwik K., 2008. Insulinooporność w endokrynopatiach. Via Medica, 1.
3. Suliborska J., Kuśnierek J., Czynniki żywieniowe i pozażywieniowe w rozwoju insulinooporności, „Forum Zaburzeń Metabolicznych” 2010, 1(3), 177–183.
4. Wing R.R., Phelan S. Long-term weight loss maintenance.Am. J. Clin. Nutr. 2005; 82: 222–225.